Ik merk dat steeds meer om mij
heen mensen angstiger worden en van daaruit ook dingen zeggen of beslissen.
Angst is wat dat betreft een slechte raadsheer het laat je dingen zeggen of
doen waar je later spijt van krijgt.
Angst heeft een beschermfunctie, als iets
te dicht bij je komt waardoor je, je bedreigd voelt, laat angst je handelen.
Dat kan dus zijn dat je hard weg loopt of dat je jezelf verdedigt maar ook dat
je in groepsverband ineens in de angst van anderen meegaat, zonder dat je dat
zelf wilt.
Angst is dus een sterke emotie die voor ‘ons’ (soort) overleven zorgt. Nu kan je, je door allerlei dingen
bedreigd voelen, soms is het ook de angst voor verandering of dat we het met
iets minder moeten doen of dat we met meer mensen moeten delen, wat ons angstig
maakt. We vergeten dan dat het om mensen gaat, die zijn gevlucht en alles
hebben moeten achterlaten, die ook angstig zijn en verward.
Eigenlijk willen we
allemaal wel helpen maar hoe? Het is als overheid niet handig om die ‘angst’ te
voeden en er zou meer aan begripsvorming gedaan kunnen worden.
Maar dat kan
jezelf ook doen door geen angst te hebben voor het onbekende want wij weten dat
het goed komt. Zo kun je ook en zo ook andere mensen in je omgeving overtuigen
dat angst niets gaat oplossen maar gezond verstand en ‘je hart laten spreken’
wel.
Doen: vraag je eens af waarvoor je dan bang bent.
wat zou je daaraan kunnen doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten